Aasgier. Photo Credit: Tambako the Jaguar Flickr via Compfight cc

Neophron Savigny 1809

Neophron is de Griekse Neophron, een figuur uit de Griekse mythologie. Ene Aigupios - zie ook bij het genus aegypius - wordt verliefd op de weduwe Timandra. Haar zoon Neophron bevalt dat niet en hij wreekt zich door een verhouding te beginnen met Boulis, de móeder van Aigupios. En hij krijgt het voor elkaar dat op een nacht Aigupios met zijn eigen moeder slaapt, denkend dat het Timandra is. Het eind van het verhaal is dat oppergod Zeus iedereen in een vogel verandert, een oplossing die in de Griekse mythologie vaker gekozen werd. Pollard 1977: Aigupios werd een lammergier, Timandra een nachtzwaluw, Neophron een aasgier, Boulis een zeevogel. En zo kwamen ze elkaar nooit meer tegen.

Savigny zocht zijn namen vaak in de Griekse mythologie, niet alleen bij de Griekse vógelnamen. Mogelijk speelde hij er een spel mee, zie bij pandion. In 1809 introduceert hij nogal wat genera voor roofvogels: neophron, aegypius, haliaeetus, pandion, elanus. Bij neophron speelde het verháál waarschijnlijk de hoofdrol: aangezien Neophron in een aasgier veranderde, kon Savigny er neophron voor de aasgier van maken (hij nóemt de vogel neophron percnopterus). Aan de taalkundige kant zal hij misschien niet hebben gedacht. Liddell 1968 geeft een Grieks neophron: kinderlijk van geest, herleidt dit tot neo-phren, nieuw-geest, waarbij Savigny had kunnen invullen dat de aasgier bij kadavers ‘als een jongeling’ moet wachten op wat de grotere gieren overlaten. Of dat hij zo ‘stom’ is dicht bij de mensen te komen. Misschien ook wíst Savigny deze dingen niet.

Eyton 1836, ‘A history of the rarer British birds’, schrijft dat Savigny neophron gaf vanwege “its having the front of the head naked” (p.3). Savigny schrijft dat echter niet, wel: “facie ingluvieque croceis”, ‘gezicht en keel saffraankleurig’ (p.76).