Photo credit: Mike Prince via Visualhunt.com / CC BY

Cecropis daurica (Laxmann 1769: Hirundo daurica). Eng. red-rumped swallow. Ned. roodstuitzwaluw.

De roodstuitzwaluw is een vogel van Daoerië, in goed Russisch Daoeria, een oud gebied in Siberië tussen het Baikalmeer en zuidoostelijk daarvan de grens met China. De Russen die Siberië veroveren, ontbreekt het in de taiga aan graan om brood te maken. Ze horen van een zuidelijk gebied met rijkdommen en nemen dat in, in 1650 (het begin van problemen met de Chinezen over de Amoer, de huidige grensrivier).

Tot voor kort zat ‘Linnaeus 1771’ in de officiële naam, Linnaeus hád de roodstuitzwaluw in ‘Mantissa Plantarum’ van 1771. In 2002 echter, in ‘Zoologische Verhandelingen’ (Leiden), tonen Dickinson en Ericson aan dat Laxmann hem eerder had. Erik Laxmann was een Fins-Russische missionaris die door Rusland en Siberië reisde. Hij schreef: “Hirundo daurica: area temporali rubra, uropygio luteo rufescente”, ‘met een rood gebied aan de slapen, de stuit roodachtig geel’. Dickinson en Ericson reconstrueren dat Laxmann (die overigens ook in Daoerië was) de roodstuitzwaluw ontdékte bij Russisch Zmeinogorsk, in de westelijke uitlopers van het Altai-gebergte, in het gebied waar Rusland, Kazachstan, Mongolië en China aan elkaar raken. Ze weten alleen niet waarom hij de vogel dan daurica noemde. Dat valt te destilleren uit de gegevens in deel I van Pallas 1811. Het is de naturalist Daniel Messerschmidt die daurica bedenkt. In 1720-1727 reist hij door Siberië, tot aan de Lena (Messerschmidt hoort bij de eersten die Siberië voor de wetenschap openleggen). Hij noemt de vogel hirundo saxatilis dauurica: daoerische rotszwaluw, zal hem daar dan hebben gezien. Later neemt men dit in Sint Petersburg over, met één U minder: hirundo saxatilis daurica. En Laxmann neemt daurica over, na zijn terugkeer in Petersburg. Later Linnaeus. Messerschmidt is dan overigens de échte ontdekker van de soort. Maar hij was van vóór 1758 en dat van voor 1758 geldt niet, zie de Inleiding.