Photo credit: BioDivLibrary on Visual Hunt / CC BY

Falco eleonorae Gené 1839. Eng. eleonora’s falcon. Ned. eleonora’s valk.

In eleonorae zit de Sardijnse prinses Eleonora van Arborea, een opvallende vrouw in de Europese geschiedenis. In de jaren 1383-1404 is ze giudicessa (Italiaans giudice: rechter, Engels judge) van Arborea, een van vier koninkrijkjes waarin Sardinië dan opgedeeld is - nu nog is het een regio in het westen van het eiland. Ze strijdt met succes tegen pogingen van het Spaanse koninkrijk Aragon om het gebied opnieuw onder controle te krijgen. Het maakt haar tot de heldin van Sardinië.

Volgens velen echter, ook Gené, was ze nóg belangrijker door haar in 1395 van kracht geworden Carta di Logu, een wetboek dat opviel door voor die tijd milde straffen (Gené: ‘in een periode van barbarij’). Met falco eleonorae eerde hij haar toen hij een valk moest benoemen die door Alberto della Marmora op een eilandje bij Sardinië geschoten was (voor Marmora zie bij sylvia sarda). Ten dienste van de valkerij bevatte de Carta ook regelingen ter bescherming van broedende roofvogels, daaraan zal Gené ook wel hebben gedacht.

De vogel was al eerder bekend: Eigenhuis 2004 citeert een bron volgens welke een Siciliaans schrijver uit de 15e eeuw hem al had, Fehringer 1951 schrijft dat Frederik II ±1246 hem “schon genau beschrieben hatte” (p.254). Op Sardinië en andere eilanden in de Middellandse Zee zal hij zeker bij vógelvangers bekend zijn geweest, aangezien hij als het ware hun concurrent was: jongen heeft hij laat in het jaar, tegen de tijd dat de zangvogels uit het noorden doortrekken. Volgens Arnott 2007 kenden de oude Grieken hem ook al, onder andere onder de naam hierax pelagios: havik van de zee.